Merve Yıldız Özbek
Uluslararası Ticaret mezunuyum. Yazmak, insana dair gördüğüm anları ve duyguları tanımladığım yer.
  • Her Halinde

    Zaman, İnsanoğlunun kendi çaresizliğine, muhtaçlığına bulduğu kılıftı. Tıpkı denizin üstünde hiç durmayan sallantının etrafa fısıldadığı sırrı gibi. Ne olduğunu bulamayıp, hisseden kâhin kadının delirmiş aklı,...

  • Şeytanı Kim Doğurdu

    Küçük ege kasabalarını andıran kocaman bir İstanbul mahallesiydi burası. Egedeki gibi evlerin bahçesi yoktu, renkleri mavi, pembe, beyaz değildi ama yine de oraları andırıyordu; çünkü...

  • Ehvenişer

    Orada öleceğim ben, Önce sahilde ufak tefek bir şeyler yiyeceğim Kutsanmış su ile katık yapacağım cennet hurmasını. Çıkmaya çalıştığım bu yamaç, Kimin acısının öksürüğüydü? Yerlerde...

  • Çıplak Vücutlar

    Uçurumdan atlayan kadının ümidi kadar herkesin umudu olsaydı, yeryüzü nasıl olurdu? Başından ayağına kadar ateşler içinde yanan adamdaki özgürlük, çocuğun içindeki art niyetsiz şeytan tanınırdı....

  • Boşluk

    Görmüyordu, kimse yüzündeki gözü; geçen arabayı, insanı, kolundaki eli, elindeki parmakları. Akan kör sular gözündeki can kanını görüyorken…     O farkında değildi, aylardır onunla adım...

  • Hayret

    Dökülen cümlelerin, işaret ettiği zaman Vaktin kaydını tutmuyordu… Ölümün sonsuzluğunu Atılan kahkahanın huzurunu yaşıyordu… Akıl, saklanılmıştı… Gözler gömülmüştü, Topraksız mezarlara, İkisi de görmüyordu… Yeryüzüne ve...

  • Gelmişti

    Üst üste atarken katrana dönmüştü… İki ayağı vardı, iki kolu, iki gözü, bir tane de ağzı… Ağzının tadını da kaçırıyorlardı. Öyle anlar oluyordu ki, yüreğinin...

  • Taş

    Sabahın erken saati, yürüdüğü kaldırımları fark etmiyorken, geniş omuzlarına tam oturmuş kabanı ile başı dik, gururluydu. Ruhta toplanmıştı, her şeyi bilirdi. Caddedeki bütün insanlar onu...