Yeşil ve mavi olsak bir deniz mavisi bir yosun yeşili… Bir aşkın rengi bide cennetin özlemi… Açık mavi olurmuş kanatları gökyüzünde süzülürken. Yağmur suları yüklüyken rengi koyu mavi olurmuş aşkın. Mavinin en günahsız zamanı sabahı karşılarken, melekler gökyüzünde süzülürken, Tüm günahsız halleriyle kararan maviliğini aydınlığa çevrilmiş. Günah dolu bulutları omuzundan atarken. Karışırmış bir denize birde ağaçlara Kimi zaman yosun rengine, kimi zaman ağacın yeşiline karışması maviliğinden değil yeşile olan sevdasından. Yeşil olmak istermiş çoğu zaman masumiyetini yaşamak için… Yosun rengi denizin dansında maviye dönerken yeşile susarmış bir yudum olsun seni içsem diye… Yeşile olan aşkı mavinin cennete olan özlemindenmiş… Bilirmiş cennette yeşil ile bir olup maviye dönerken. Aslında mavi ile yeşilin renginde huzurun sonsuz dinginliğini yaşadığını. Yeşilin sevdası maviye hiç bitmezmiş hep uzağa çok daha uzaklara gitmek için maviye seslenirmiş… Gökyüzüne uzatsam ellerimi tutunsam sana bir bulutuna saklansam maviliklerinde. Arasam masmavi derinlerde kendimi, birde sessizliği… Yeşil ve mavi olsak sen yosun yeşili ben deniz mavisi…
Nezaket KOTAN
0 Yorum