Fark ettim de hiç gezi yazısı yazmamışım. Hoş, pek gezen biri olduğum da söylenemez ya… Her neyse, kolları sıvayalım. Size, en son geçen kurban bayramında bulunduğum baba toprağımı anlatayım: Erzincan – Tercan.
Etrafı dağ, ortası bağ derler Erzincan için. Tercan, dağ kısmında yer alıyor. Erzincan ve Erzurum il merkezlerinin tam ortasında kalıyor.
Batıdan giriyoruz ilçeye. Solumuzda Tercan çarşı pazarı var. Sağımızda da Tercan’ımızın simgesi Bülbül Yuvası adlı çay ocağı… Çarşı Pazar kısmında adım başı çay ocağı var. Adam başına bir tane düşüyor neredeyse. Kadın başına düşmüyor. Zira pek kadın göremiyoruz ilçe merkezinde.
Tercan-Erzincan
İlçede biraz turlayıp, alışveriş yapıp köye doğru yol alacağız. Mamahatun Kervansarayını görmeden olmaz. 1192 yılında, İzzettin Saltuk’un kızı Mama Hatun tarafından yapılmış bir külliye burası. Buranın en turistik mekânı. Mamahatun, aynı zamanda ilçenin eski adı. Böyle eski bir yapının bulunması ilçenin tarihçesinin ne kadar gerilere gittiğini gösteriyor.
Alışverişimizi yapıp köyümüze doğru yol alıyoruz. Yanlışım yoksa yirmi dakikada varıyoruz arabayla.
Bayrama kadar köydeyiz. Köy usulü, doğal ve kalabalık kahvaltılar yapıyoruz. Telefon çekmediği için zaman zaman dağa çıkıyoruz. Ama sadece bunun için çıkmıyoruz yükseklere. Höbek Baba denilen bir yer var. Orada piknik yapıyoruz. Festival gibi bir şey yapılıyor hatta burada her yıl.
Tercan’ı coğrafi açıdan betimleyecek olursak şunu görürüz. İlçe merkezine yakın bir baraj var. Köylere doğru ilerledikçe ağaçsız dağlar var. Su kaynakları sınırlı. O yüzden köyler, az sayıdaki çeşmelerin etrafına kurulu.
Kurbanımızı kesip iki arabayla İstanbul’a dönüyoruz. Dönüşte Erzincan merkezde biraz oyalanıyoruz. Ekşisu denen bir yer var. Yeraltından maden suyu akıyor. Şişeleri dolduruyoruz ve yola devam… Mola vere vere nihayet İstanbul’dayız ve gezi bitiyor.
0 Yorum