Aşk

Aramız hiç iyi olmadı kendisiyle.

Bana hep tepeden baktı aşk.

Bazen bana acımasını isteyecek kadar düşürdüm kendimi. Acımadı da zaten.

Bekledim aşkı, çok bekledim. Gelmedi. Haramdı sanki bana.

Hastanın sabahı beklediği gibi bekledim.

Şeytanın günahı beklediği gibi…

Yahya Kemal’in İstanbul’a baktığı gibi uzaktan bakabildim kendisine. Yanına yaklaştırmadı. Yakıştırmadı beni kendine.

‘’ Bağıramadım, seviyorum diye… ‘’

Aşk…

Kaç büyümden, dön ölümden, bir sebepten…

Aşk…

Gel, gir dünyama!