Dökülen cümlelerin, işaret ettiği zaman
Vaktin kaydını tutmuyordu…
Ölümün sonsuzluğunu
Atılan kahkahanın huzurunu yaşıyordu…
Akıl, saklanılmıştı…
Gözler gömülmüştü,
Topraksız mezarlara,
İkisi de görmüyordu…
Yeryüzüne ve göğe,
Bir tek yaşatanların sıralandığını.
Birbirine bitişik rahimler sessizdi
Güneşin doğuşundan sonra
Akşamın doğuşunu gerçekleştiriyordu…
Düşmeden boşlukta asılanlar
Ayrıcalık istemeden farklılardı
Yarışmadan, büyüyen ırmaklar gibi
Savaşan okyanuslardan daha güçlü…
Yoluna devam eden evrende,
Karanlığın gölgesinde,
Unutulmuştu,
Hayret duygusu…
Aczini idrak sanki hayvanlara mahsustu.
Güneşin batışı hiçlikte yüzerken,
Dilimdeki kuşun özgürlüğe ihtiyacı vardı.
İnsanlık büyüdükçe aptallaşıyordu…
Sorgulayan, sorgulatan harika dizeler, hayretimiz olmasa neye yararız? Kalemine sağlık.
Teşekkür ederim yüreğinize sağlık 💐
Birbirine bitişik rahimler sessizdi👌👏 Merve’ce bir dize daha… Gönüle değdi mi ? Hisseden ruhlara değmemesi mümkün değil. Harika olmuş canım arkadaşım tebrikler 😊
Teşekkür ederim canım senin yüreğinin iyiliğinden kaynaklı 💐