İade


Parıltı silsilesi ta’b etti gönlüme,
Sızmış hayaller tâc oldu rûya hâneme…
Ufkum; çöllere sevketti ruhumu.
Başıboş berduş demlerinde,
Yaşıyorum halim divane.

Akla zarar ruha ziyan susuşlarım.
Ser-encam müphem.
Güneşi kapladı karanlıklarım.
Sere serpe nâçâr seyrediyor ömrüm,
Aslı reel, aksi yalan haykırışlarım.

Perde perde istikrarda hayat,
Bir köşede kalmışım yalnızlığa bi’at;
Bir yanım na-tamam, bir yanım sallanmakta heyhat!
Bekliyorum, âtide karşılayacak beni bir murat.

Şikest edildi; doğrudur, ruhum,
Tarumâr edildi masum huzurum,
Hâk ile yeksân olmadan tek umudum;
İade-i şahsım aklım ve gururum…

Tuğba BEYCA


Like it? Share with your friends!

Tuğba Beyca
Öz arayışını sürdürüyorken, yazma sevdasına tutulmuş; edebiyat ile felsefe arasında gidip gelen, sırtı doğuya dayalı-yüzü batıya dönük, bir filolog, edebiyat tutkunu, çırak filozof.

6 Yorum

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir