İçinde

İlahi varlık gibi geceyi sırtına alıp yürüyordu 
Çıplak ayaklarıyla çakıl taşları üzerinde
Havadan düşen incileri topluyordu 
Elleri cam kâse olmuş bir avuç toprak içinde

Gündüze seslendi evvel zaman içinde
Sanki bir kum saati vardı geceyle gündüzün içinde
Erdemi özgün olmuş karanlığın içinde
Aşkı yaşıyordu ebedi kalan gümüşte

İki dağ arası kurmuş nehir vadi biçimde
Kendisi de kaybolmuş takım elbise içinde 
Bir hayal kuruyormuş bu dünya var içinde 
Noktayı koyamıyormuş anlatılan biçimde

Saate bakıyormuş hangi zamanın içinde 
Güneşte yaşıyormuş soğuk sıcak biçimde
Ayakkabısı yokmuş bu zenginlik içinde 
Durması gerekiyormuş akıl almaz biçimde 
Havada uçuşuyormuş kalbur saman içinde 

Sonay SALMAN