Nagehan

Nicekaranlıklarda 
Mutluluğa gebe yıldızlar
Biçare sessizliğe
Güneşe dönük sen kokan papatyadalar
Sık kirpikli güler yüzlü 
Bir sen vardın sen gibi güneş açan
Karlara inat
Gökyüzünü seyrederdim gözlerinde
Yıldızlar kayardı kıvrılarak
Perşembe akşamları
Biri daha oldu derdi ninem
Gözlerimden yaş süzülürdü
Geceye sorardım kimdi ki ölen
Öylece inanırdık
Saf çocukluğum ve ben
Saçlarına taç olurmuş
Kayan yıldızlar
Şimdi anlıyoruz çocukluğum ve ben
Gökkuşağı açardı çocuk gözlerinde
En yeşilinden
Jarse entari almıştı Ağabeyin gökyüzünden
Hafif mavi çalardı
Birde yeşil bakardı içinde gözlerin
Bu sebepten hala karıştırırım
Mavi ile yeşili
Ben senin çocukluğunu sevdim NAGEHAN
Öyle saf öyle çıkarsızca

Sibel OĞUZ