Olmadı Hatırlama


Beni hatırlar mısın bilmem. 
Âdem’den bu yanadır üflenecek beden arayan çocuk ruhum ben. 
Ta o zamandan nakşedildi suretin cihetime. 
Zılgıtlar o zamandan atılmaya başladı ebedi ortaklığımız için.. 
İstasyonlar limanlar yollar tüm kaçış yolları hatta gök bile süsledi kendini bitmeyecek bu türkünün başlangıcına. 
Açlar toklar barıştı. 
Habil Kabil’i öptü yüreğinden. 
Gazze’den yükseldi mahşer-i bir kalabalık ulu bir nidayla. 
Kurudu gözlerindeki nehirleri Mezopotamya’nın uzun saçlı tanrılarının.
Memeye hasret bebelerin sesi gürlemeye başladı âlem-i cihanda.
Rahmet indi çorak dağların eteklerine Tekrardan zil çaldı etekleri dağlarımın
Ağzı kulaklarına varan bir gök var şimdi ağlayan duvarın kıyısında..
Beni hatırlama istersen! 
Aradığım ruhun sahibiyim ben 
Etsen de kabul etmesen de.
Kulun tanrıyla arasına mesafe koyduğu nerde görülmüş 
Nerden duyulmuş başka bir meleği düşlediği 
Ben buyum 
Desen de küfür demesen de
Külü gövdesine taş kesilmiş bir küfrün
Vakitsiz sıralanışıyım
Süslenmiş istasyonlarda limanlarda yollarda ve en yakın durduğu göğünde.
Beni hatırla lütfen! 
Sırra kalem basmış bir çocuğum ben 
Alnın çatısında karaya çalınmış Hacerül Esved’im 
Şakaklarındaki çukura sebep olan acizliğimden aziz rabbime sığınırım ben.
Gitme dergâhından 
Ölümsüz bir acının yeşermesine izin verme 
Çorak gözlerimin Asi feryadısın sen.
Söndürmez su İbrahim’in ateşini 
Rab değilim ben 
Rab değilim ben 
Korkuyorum
Ebrehe’m olma lütfen.
Korkuyorum 
Korkunun kokusunun sokak sokak avare ettiği içimdeki celladım ben.
Sınırların hiçe sayıldığı mutluluğun cennetisin sen.
Boşluğun zarafete büründüğü büyüsün sen.
Sen nuru yaratanın örnek aldığı nursun.
Sultanım dergâhına buyursun
Işığını cömertçe sar karanlığıma 
Korkağıyım katran karanlığının.
Sar ömrümü 
Dik kanayan yaralarımı 
Yaratılan tek merhemsin sen 
Azad edilmiş bir Meryem’sin sen.
Dur 
Lütfen
Burkulan yüreğime tesir et
Kaçma benden 
Rab değilim ben 
Rab değilim ben 
Korkuyorum
Gitme benden 
Korkuyorum 
Dur Lütfen.
Beni öldür istersen! 
Yok öldürmelisin 
Öldür beni lütfen.
Varlığının başlangıcına savur beni 
Başlamadan bu hikaye 
Ömrüne ömrüm denk gelmeden..


Like it? Share with your friends!

Mert Atal
Yarınların; daha özgür, daha akılcı, aydın fikirli, vicdani sorumluluğu yönetmede güçlü çocuklarının annesi bir eğitimciyim. Yaşanılası bir dünya için bu çaba...

0 Yorum

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir