Ey! YolcuŞahit olmak isterse eğer gözlerinKabrimin üstündeki taşa bakZamanla silinse de adımBir zamanlar bende yaşadım Ey! Yolcuİşitmek isterse eğer kulaklarınEğil de kulak ver bir avuç...
Adam kendi gökyüzüne uzun bir yol çizdi, toprak bir yol. Tam kendini bu yola atacaktı ki başarıyla çizdiği iki paralel çizginin yürümekle bitmeyecek uzunlukta olduğunu...
Hissettiğim tek şey korkudan ibaretti. Babamın göğsünde açtığım yarıktan avucuma fışkıran kandan ziyade gözlerindeki şaşkınlık ve çaresizlikten doğan korkudan ibaret. Şimdilik içimi parçalayacak olan pişmanlık...
