Bir Süveyda Hikâyesi

Falanca bir sokağın, filanca bir bankındayım
Sessizliği kuşların cıvıltıları bozuyor.
Onlara baktıkça geçmiş günleri anımsamamak elde değil
Sevdiğim insanlar ve ben…
Gülüşlerimiz ile dolan sokaklarda şimdi kuşlar var.
Belki de şair doğru söylüyor;
Hayat kısa ve kuşlar uçuyor… Gönlüme doğru
Sanki halime üzülüp yalnız kalmamam için yapıyorlar bunu.
Sokaktan geçen insanlara bakıyorum,
Tanıdık parfümlere,
Bilindik sokaklara
Hatta ve hatta alışıldık duygulara,
Ama yabancı insanlar..!
Yaş bir bir artıyor ve insanlar bir bir uzaklara gidiyor
Gönlünden uzak diyarlara sefer başlıyor
Geriye sadece bir telefon belki bir kaç kağıt kalıyor
Seslerine hasret kalma,
Duygularına hapis olma diye…

Dilan ERDOĞAN