Gitme Eylül

Kabuk bağladığını sandığım yaralarım

Sızlıyor bu aralar

Oysa nasıl da örtmüştüm üstlerini o kadar

Ne vakit ilan ettiler bağımsızlıklarını

Ne vakit oluştu ruhumdaki derin fay kırıkları

Ne vakit gelindi hayatın kırılma noktasına

Nasılda beklemiştim gelmeni oysa

Yumuşak notalarıyla esen bir rüzgârın fısıltısında kucaklanmayı

Gözyaşlarımı umarsızca omuzlarına bırakabilmeyi

Ne çok istemiştim

İçimi serinletmeden gidiyorsun

Oysa neler hayal etmiştim sana dair

Hadi şimdi

Eylül şefkatiyle sarmala

Eylül gülüşüyle bak bana kaçırmadan gözlerini

Eylül gibi okşa saçlarımı gitmeden

Gitme Eylül

Arzu AYMAN