Şem ve Pervane

Bir ben vardım bende

Çığlıklarla susan,

Bir ben vardım

Bazen de çiçek açan.

Bir güneş doğdu

Uzandı ellerim

Benim olsun istedim.

Bu istekle yaklaştım

Yaklaştıkça yandım.

Artık bir ben yoktum bende

Ve her şey güneş olmuştu bu bedende.

Şem ve pervane misali

Sevgilinin güzelliği

Yok etti benliği

Ne pervane kaldı geriye

Ne de bir ben

Bir şem var artık

Bir de doğan güneş…

Şeyma GENÇ