En Güzel Şiirim


Tanıştığım her insana bağlanmak gibi pis bir huyum var. Huyum kurusun. Hele ki o insanla bir şeyler paylaşmışsam… Az sayıdaki şiirlerimden en güzelini onu tanıdığım günlerde yazdım.

Lale devrinde sarı bir gül

Hasta ruhuma zülsün

Gül ki kalbimdeki kül

Temizlensin, dumanı sönsün.

Şiiri kendisine de okumuştum. Çok bağlanmıştım kendisine. Bana çok iyi geliyordu.

Hayatınızda önemli yer kaplayan bir insan için herhangi biri olmak ne demektir, bilirsiniz.

Neyse… Zamanla açıldım ona işte. Beklemediğim bir üslupla karşılaştım. Kendisine göre net, bana göre ise sertti. Anladığım kadarıyla beni, kendisinden gerçekten hoşlanan değil de şansını deneyen biri gibi görmüştü. Doğrusu, bunu hak etmemiştim.

Lale devrinde yanmış gül

Işıl ışılken olmuş kül

Hasta ruhuma büyük zül

Üfle, dumanı sönsün

**

Evet, o artık sadece bir şiir.

Tunahan ALAFTEKİN


Like it? Share with your friends!

Tunahan Alaftekin
Kalemim, en sevdiğim oyuncağım. Yazmayı seviyorum. Umarım sizler de yazdıklarımı seversiniz.

1 Yorum

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir