Beyaz Gül


Etrafına ışık saçan bir ruh düşün

Öyle güzel ki gözlerim kamaşıyor suretinden

Fazla uzaklara dalmasın gözün

Sevgidendir ışığın gücü

Onu güzel kılan; süsü değil, gülüşü

İçinde yoksa bir tohum

Dışında açmaz papatya

İçin çürükse, dışına ne fayda

Ruhuna sevgi ek ki

Güzellik vursun dışarıya

Kötüler neden kaybeder

Ne var içlerinde kara tozdan başka

Bomboş bir kalp ne kazandırır onlara

Sevgisiz bir hayat, en büyük cezadır o ruhlara

Işık saçamazlar asla etraflarına

Sen doğru ol, eğri zaten sırıtır

İyinin yanında kötü epey zayıftır

Piyonun, şahı yemeye gücü yetmez

Kötünün iyiye zarar vermesine müsaade edilmez

Bu çağın

Kendini bilmezleri

Zafer sanmışlar, saf ruhları ezmeyi

Onlar ezdikçe, kalpleri ezilir

Bilmezler mi?

Hani gülersin ya birine

Dalga niyetiyle

Dikkat et! Alıp götürmesin o dalga seni derine

Kalbini kırdın mı

Zararsız bir ruhun

Gözünden yaş akıttın mı

Lal olmuş ruhun

Siyah güllerin içinde

Beyaz gülü hazmedemedin

Bir gülümsesen ona

Sarılsan sıkıca o ruha

Dönersin belki sende beyaza

Nesli ÖZSOYMAN


Like it? Share with your friends!

İncetezat Edebiyat
Kişisel yazılarınızı bize göndererek sitemizde yer almasını ve daha fazla kişiye ulaşmasını sağlayabilirsiniz. https://www.incetezat.com/misafir-yazarlik/

0 Yorum

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir