Mahrumiyet ve Mahkûmiyet
Mahrum olduğunu düşündüğü her şeyin mahkûmuydu aslında insan… Hani genelde hikâyelerde, şehirlerin hareketli ve sahte dünyasından koparak kendini tamamen doğaya adamış, ruhani bir yaşam...
-
-
Kara Dut Lekesi
* …Ah Helios! Yine yapmıştı yapacağını… Güneşi sofra örtüsü gibi denizin üzerine sermiş, seyrediyordu… Grup vaktinde hızlı adımlarla koşmaya başladı. Ruhunun üzerine bulaşan lekelerden...
-
-
Kum Zambağı
“İnsanın nesli, sevdiklerinden koparıldıkça tükenir…” Nihavent makamında salınıyordu düşünceleri, güneşe karşı boynunu eğmişti deniz kenarında kum zambakları. Nim sofyan usülü çarpan yaşlı kalbinin sesi, dalgaların...
-
Murakami’nin Masası
Bazen o çok sevdiğiniz yazarları tanımak için eserlerini okumak yetmez. Yazdığı eve girmek, masasına bakmak gerekir. Edip CANSEVER’in “Masa da Masaymış Ha” şiirinde de söylediği...
-
İplerim Kimin Elinde?
Hayalleri kâğıttan bir gemi gibi rüzgâr hangi yönden eserse o tarafa doğru yüzüyordu… Annem, bu gece de uyumamış belli ki… Dikiş işine merak sardı bu...
-
-
-
Bir Anne, Bir Adam, Bir Aşk
Gecenin zifiri karanlığında uyanmıştım her gece olduğu gibi. Saat dört sularıydı. Sessizliği delerek odamın penceresine vuran yağmur damlalarının senfonisini dinledim önce… Yağmur damlaları kulaklarımı sağır...
-
Ruhun ve Bedenin Savaşı
Fonda, Pergolesi: Stabat Mater XII. Quando Corpus Morietur çalarken ruhumun kulak tırmalayan son çığlığı duyuldu derinden… Ruhum bedenimin saçlarından çekiştirip onu yerlerde sürüklemeye başlarken bir...