Ölüm

Ölüm…
Buz gibi bir ateşin yakıcılığında 
Donduran bir ses.
Gazetelerin ikinci sayfalarında
Bir sokak çocuğunun ölümü
Bazen bir meczubun çaresizlik deryasından
Kurtulmak için sığındığı liman
Düşkünün sırtındaki hayat kamburunun
Dermanı merhem.
Sokak kedisinin ruhunu okşayacak
Sahip otoritesi…
Kimi kez sevilenin soğuk göğsünde 
Aşkın ölümüyle karşılıyor seni
Kimi kez de cami avlusunda 
İnancın yitirilişiyle yüz yüze getiriyor insanı
Dertlerin defni yapılmıyor bu hayatta
Kederler sapasağlam,
Yüzyıl ömür biçmiş tabipler
Ama
Bilememişler yaradanın ölümsüzlük iksirini bahşettiğini keder denen
Fasite
Ancak
Yaşıyor ve tadacak insan anne babasında
Ölümün acımasızlığını
Ve
Yaşayacak kimi talihsiz
Analar ve babalar
Parçasının kendilerinden kopup gidişini.
Lakin
İşte o siyah leke Dokunmayacak 
Bizlerin sırtına binmiş olan
Hayat kamburuna.

Mehmet AYNA