Sürgün

İnsan sığamadığında kendine
Kaldırır başını gökyüzüne
Ya da koparmak ister o başı
Atmak uçurumların en dibine
Çıkamadığında kendi bedeninden
Hapsolduğunda kendi ciğerlerine
Sökmek ister ruhunu derisinden
Ve
Elleriyle sürmek kendini bu şehirden

Sezgi KARACA