Uçuruyorum


Bedenimin etkilenmediği kendi koynumda
Boyumun ölçüsünü ala ala dönüp duruyorum
Hayallerimin terazisine kılıf biriktiriyorum 
Ruhumun solukları arasında nefes istiyorum. 

Yıllarca kandığım duyularımı unutup
Teslim ediyorum gün görmemiş duygulara 
Uyanıyorum rüyadaki uyanıklıklarımdan 
Savruluyorum uyurgezer hüzün dolu yarınlara 

Sıfırlanmış sevinçlerimi götürmeyeceğim ileriye
Bir adım geride 360 kez sarılacağım kendime 
İçimde taşıdığım bana, yabancı kalıyor kendim
Yaradanın attığı imza, tam da ortasında yüreğim 

Derinimde görünce beni doğuran Güneşi ve Ayı
Korkumun aklına yatıyor teslim olmak en kolayı
Bir koku geliyor gücü yetmez korkumun burnuna 
İçimdeki ölüyü koymamışlar hala musallaya 

Çıkmak istiyorum küçük parçalara bölerek beni
Sonra anlıyorum çoktan ikiye ayırmışım kendimi
Gülüşümün sesini bağlıyorum, kapıyorum gözlerimi
Çözüyorum gözyaşlarımın düğüm düğüm sessizliğini
Uçuruyorum genç kartalın kanadındaki sevincimi…


Like it? Share with your friends!

Ahmet Gencal
İngilizce öğretmeni. Psikolojik denemeler ve öyküler ustası. Zamanla tıpkı bir çaykara gibi arıtılıp gün yüzüne çıkan damıtılmış yaşanmışlıklarını eserlerinde kullanıyor.

3 Yorum

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

  1. Gülüşün sesini bağlamak, gözyaşlarının sessizliğini çözmek, harika olmuş, kaleminize sağlık.