Doğa İle Aramızdaki Sosyal Mesafe


Bak, sonunda dağlar eteklerini çiçeklerle süsledi, doğa uyandı. Bayram vakti…

Şarkı söylüyor. Dinle…

Bak pencerenden, ne güzel uçuyor martılar değil mi? Martıların çığlığını dinle…

Söğüt ağaçlarının içten yakarışını, yapraklarının salınışını, ağustos böceklerinin yeni bestesi, sevdalı kumruların güftesini…

Doğadan elini eteğini çeken insanların feryadını, yunusların mutluluk nidalarını dinle…

Aç pencereni ve dinle… Umudun sesi bu. Duyuyor musun? Çiçekler bile fısıldıyor…

Rüzgâr estikçe ıslak yabanıl ot kokularını getirirken pencerene,

Baksana toprak ne kadar da mutlu,  insanlar tarafından terk edilmenin hazzını yaşarken üzerinde gezinen yağmur damlalarıyla…

Taptaze çimenler bitiyor, uzanıyor göğe doğru özgürce…

Denizlerde balıkların orkestrasını dinliyor denizyıldızları, deniz masmavi bir mutlulukta.

Hava bile eşlik ediyor şimdi duyuyor musun?

“Mis kokumu süründüm artık tertemizim. Beni kirleten insansı duman yok.” derken…

 Buzullar devam ediyor:

“Artık üzüntüden erimiyorum, güneş ile arama mesafe koydum. ” diyor.

Kutup ayıları soylarını devam ettirme telaşı içinde sevgilileri ile raks ederken haz çığlıkları yankılanıyor. Duyuyor musun? YOK, olmuyor, çoğalıyorlar.

Minik fok balığı annesine sarılmış Ege denizinin derinliklerinde doğanın huzur veren sesiyle uykuya dalıyor.

Köpek balığı Bodrum sahilinin güzelliğini keşfe çıkmış arkadaşlarına sesleniyor… “Gelin!” diyor, “siz de eşlik edin.”

“DUY BENİ!” diyor doğa. Nakaratı:“Ben senin suyun, besinin, nefesin, ben senin ANNENİM…”

“Ben olmazsam sen yok olursun, şimdi duyabildin mi beni? Sen yok olursan ben var olurum”

“Anlatabildim mi?”

“Yani anlayacağın insan! Biz birbirimize iyi gelmiyoruz son zamanlarda. En iyisi biraz mesafe…”

“Birlikte birbirimize ve etrafımıza verdiğimiz zararın dönüşü yok…”

“Mutlu çocukların geleceği YOK olmasın.”

“Böylesi ikimiz için de daha iyi…”  

“Öyle değil mi?”

Doğa anamıza sevgiyle…

Aslı GÖKMEN
(01.05.2020)


Like it? Share with your friends!

Aslı Gökmen
“İnsan, kalbinde yaşadıklarını bir kitap gibi gözlerinde taşır ve bir insanı tanımak, kitabını okumak ile başlar.” Türkçe öğretmeni ve yazarımsı.

0 Yorum

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir