İyi Bir İnsan Olmak


Her sabah kalktığımda bu gün de nefes alıyorum peki ne için diye soruyorum kendime. Bir anlamı olmalı nefes almanın yaşamanın ve insan da anlam katmalı yaşama, iz bırakmalı. İşte tam olarak bunu soruyorum hem kendime hem sizlere hayatta iz bırakabildik mi? Bu dünyadan ayrıldığımızda hayırla anılacak bir ad bırakabildik mi? Mesela küçük bir çocuğun yüzünü güldürdünüz mü ya da yanınızdan geçen birine güler yüzle selam verdiniz mi, bir insana karşılıksız yardım ettiniz mi, en azından sizinle hiç ilgisi olmayan bir insanın derdiyle dertlendiniz mi? Bazen uzanan bir yardım eli, bir söz, bir tebessüm çok şey değiştirir.

Bunu yapmak zor değildi eskiden, zor da olmamalı aslında. Peki bizi bunu yapmaktan alı koyan şey ne? Gözlerimizi kapayan perde kendi ellerimizle oluşturduğumuz dertler mi, ekmek parası mı, bencillik mi, cesaretsizlik mi? Herkes bunun için bir bahane öne sürecektir. Çok dersim var, işten kendime vakit bile ayıramıyorum, iyilik yapmaya değmiyor vesaire. Bir kere deneyelim bunu ne kaybederiz ki. Hem insanlara hem kendimize şans verelim. Yolda karşılaştığımız insana bir merhaba diyelim bunu yaptıktan sonra içinizde duyacağınız mutluluk iyi hissettirecek sizi, iyi bir insanmış gibi hissettirecek. Her küçük şey daha çok mutlu edecek daha iyi bir insan yapacak. O zaman sıkıntılar da üzüntüler de kaybolacak.

Geri de bir okul ya da bir hayrat bırakmayacaksın ama güzel bir isim, bir örnek bırakacaksınız. Kim bilir belki bir çocuğun idolü olacaksınız. Bundan güzel bir hedef ve mutluluk olabilir mi. Şimdi durup düşünelim biz bu yaşamın neresindeyiz..?

Bana sen neresindesin hayatın ve ne kadar iz bıraktın diye soracaksınız. Bana da örnek olan hedef aldığım biri oldu. Bir şair, yazar ya da bilim adamı değil içimizden, bizim gibi biri. Maalesef ki hayata gözlerini yumduktan sonra örnek aldım onu. Hiç kimseyi kırmayan, ince düşünceli biriydi. Herkese tebessüm eder selam verir, herkese yardım ederdi. Bunun yanında boş durmayı sevmez yaptığı şeyi de en güzel şekilde yapmaya çalışırdı. Vefat haberini aldığımızda okulda herkes çok üzüldü, herkes onu hayırla yâd etti onun için tanıyan tanımayan herkes onun için bir şeyler yaptı. Sonra kendime sordum Şeyma sen bu dünyadan ayrıldığında geride böyle bir ad bırakabilecek misin, bunun için ne yaptın? İnsan bir ölüyü, bir ölümü kıskanır mı, ben kıskandım. Şimdi ise onun gibi iyi bir insan olmaya çalışıyorum. Onun hayatının sonu benim ve diğer arkadaşlarım için bir başlangıç oldu.

O vakit hala nefes alabiliyorken, henüz ölüm kapımızı çalmamışken üstümüze örtülmüş olan korkaklık ve ümitsizliği atalım ve iyi bir insan olmak için çabalayalım. İyi bir insan olmak için buna değmez mi? ben derim ki kendimize bir şans verelim ve görelim hayat da bize neler gösteriyor…


Like it? Share with your friends!

Şeyma Genç
Tek amacı yaşamak değil anlamlı yaşamak olan biçareyim, küçük bir kızın masumiyetini arıyorum insanlığın öldüğü şu dünyada. Masumiyet terk etmiş bu diyarı diyorlar ben de masallarda arıyorum.

2 Yorum

Yanıtı iptal et

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

  1. Gerçekten insanların böyle güzel gülen ve insanların yüreğine dokunmuş insanlara ne çok ihtiyacı var…
    Yazınızla bana da öyle çok sevdiğim ve hep yanımızda olacak sandığım ama bir anda kaybettiğim koca yürekli bir akrabamı hatırlattınız. Allah onlara rahmet eylesin.

    1. Çok teşekkür ederim yüreklere dokunabildiysem ne mutlu bana.
      Amin Allah rahmet eylesin. Bir daha böyle bir acı yaşatmasın…