Ellerimi çekip aldım şu tozlu raflardan ve mürekkebi çıkardım paslı gönülden. Evet, şimdi hazırım bir şiirle cenk etmeye. Mataramda İsmet Özel’den emanet tuzlu su ve cebimde çocukluktan kalma, kolu kırık bir oyuncak asker. Virgül ve nokta gitti gideli bomboş ev. Ünlemler desen bir kibrit kadar yer kaplıyor bu bedbaht mahlasımda. Şair deseler de bilirim, adım Şair Bozması; mahlas Sokak Köpeği. Bir hayalim var ki şiir dolu taslarda su içmek bütün kedilerle, köpeklerle. Uçurtmaları zincirleyen insanoğlu, prangan paslansın ve rahat bırak Şair ’den bozma Sokak Köpeğini. Şiir dolu taslarda bir damla suya hasret bakışlarla kaplı yatağım. Defterimin yaprakları, perdesiz evim gibi çıplak kaldı. Yazmak adeta motorları mavilere sürmek gibi bir his oldu artık. Dediğim gibi uçurtmalar zincire vuruldu, adım Şair Bozması kaldı. Önümde sadece ayağı topal bir masa ve yalın bir defterin yaprağı var. Evet, şimdi hazırım bir şiirle cenk etmeye.
Yansa şu topal kibrit kocaman ellerimde
Raks ederdi menekşenin gölgesi
Bir tas dolu şiire hasret sokak köpeği
Şairden bozma bir adamın mürekkebinde saklıymış meğer
Mürekkebim solak ve biraz aksadı defterimin karla kaplı hecesinde
Virgüller el arabası gibi yokuş aşağı giderken
Zincire vurulan uçurtmalar hep üç nokta…
Batuhan ULAŞ
Tebrik ediyorum 👏🏻👏🏻