Henüz vakit varken yetiş hayata. Ama öyle koşturmacalı bir yetişmek değil bu. Huzura yetiş, sevgiye, güzelliğe. Bu dünyanın bize dayattığı hayata değil kendi hayatına yetiş.
Bir çiçeği sulamak mesela ya da bir çocuğa şeker vermek. Ne kadar basit değil mi? Bırak işi okulu onlara bir şekilde yetişirsin sen önce kendine yetiş.
En son ne zaman birine yardım ettin, gözlerinde o mutluluğu gördün? En son ne zaman hiç tanımadığın birine günaydın dedin? Aslında bu kadar basit olan mutluluğu zorlaştıran bu dünyaya değil kendi dünyana yetiş. Otobüsü mü kaçırdın, sövme arkasından yenisi gelecek zaten. Otur o duraktaki kediyi sev mesela. Bir kış sabahında o durakta beklerken o kedinin sana sokulurkenki sıcaklığında huzur, ona yetiş. Hayatı karmaşıklaştıran mutsuzluklara değil, basitlikte saklı bu güzelliklere yetiş.
Bırak dünya dönsün, güneş her türlü doğar zaten. Sen kendi güneşini kaçırma, yetiş.
Berfin Gül
0 Yorum