Hikaye

Kimse sevmez           
Kendi hikâyesini           
Ve           
Sorsan kimse bilmez           
Kaderinin adresini

Yalın ayak doğarsın
Nefesini yedireceğin şehre
Geldiğin gibi kalmazsın
Kıvrılır yollar sessizce
Veremezsin hesabını yıllarının
Bir fısıltı da kendine bile

Doğduğunla olduğun             
Kan ve kış gibidir             
Kan kadar sıcaktır oluşun             
Gidişin kış gibi soğuk ve yorgun                                 

Sezgi KARACA