Ayrık Otları


Sardunyasız bahçemi sularken düşündüm de sardunyalar üstüne ne çok söylenmiş söz ne çok yazılmış yazı var. Göçmen kuşlar üstüne de öyle. Kurumuş yapraklar var bir de; sonbaharda hışırdayan. Yağmurlu havalardan, karın getirdiği sessizlikten ve gün doğumundan ve gün batımının turuncusundan da tabiki bahsetmeyeceğim size. Yok yok, bunları bahsetmeye değer bulmadığımdan değil; bu ara meselem başka. Şu, bahçemdeki ayrık otları. Epeydir uğraştırıyor beni. İzin versem bırakın toprağı, taştan çıkacak. Hoş, izin vermedim de ne oldu sanki. Bunca yıl bunca azim. Bende ayrı, onlarda ayrı. Toprağın altında ayrı, üstünde ayrı. Çok uğraştım oysa; yazın ayrı, güzün ayrı. Bir bir temizler, ayırırım sandım.

Ne diyordum? Evet, bahçemde sardunyalardan olmayan çiçeklerimi suladım; ne az ne çok; olması gerektiği kadar. Kurumuş yapraklarımı döktüm bir bir. Bir bir ayırmadım bu sefer ayrık otlarını. Azıcık nefes aldırsın yeter dedim ağaçlara çiçeklere. Ne diyordum? Suladım bir bir sulamam gereken ne varsa. Sebzeleri akşam gün batımına yakın suladım ki güneş yakmasın. Fasülye çok su sevmez demişti anneannem bir keresinde. Onları sulamadım bu sefer. Ayrık otlarını mı? Dedim ya onları ayırmadım bir bir. Bir de su sevengiller vardı. Onların da hakkını verdim.

Evet, dar sokaklardan denize çıkan yollar, akşam güneşinin vurdukları ya da başka bir şey. Hiçbiri değil anlatmak istediğim. Dedim ya anlatmaya değer bulmadığımdan değil. Bu ara ayrık otlarımla ilgileniyorum. Hayır, tabii ki sulamıyorum onları ama yok da saymıyorum artık; beslemiyorum evet ama görmezden de gelmiyorum.

Sanki böyle, olduğu haliyle kabul edince, sanki köklerini kurutmaya çalışmayınca; sanki onlar da vazgeçtiler dik dik diklenmekten… Ağaçlarım da çiçeklerim de nefes alıyor hem…

Hasret GÜLBAŞARAN


Like it? Share with your friends!

İncetezat Edebiyat
Kişisel yazılarınızı bize göndererek sitemizde yer almasını ve daha fazla kişiye ulaşmasını sağlayabilirsiniz. https://www.incetezat.com/misafir-yazarlik/

4 Yorum

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

  1. Olanı kabullenmekle başlıyor her şey sanırım 👍 bir de şöyle düşünelim bir anlamda onlarda yaşam mücadelesi veriyorlar aslında 🌹

  2. Ilk yorum hatalı oldu. Şimdi; Çevreniz de ki “ayrık otları ” na bakma ve düşünme zamanı… yok saymak, gormezden gelmek veya oluruna bırakmak…

  3. Olduğu gibi görebilme ve kabul edebilme cesareti belki de yaşamak… O zaman ayrık otları da yerini alıyor resmin içinde, resmin güzelliğini bozmadan…🌿