Yüzüstü yatıyorum.
Alnım sağ kolumun üstünde; sol kolum da bedenimin yanında, vücuduma yapışmış. Soğuk burası.
Başımı doğrultamıyorum. kesik kesik nefes alıyorum. Burnumun sol tarafı tıkanmış, çok az hava giriyor.
Kasıklarımda bir ağrı var.
Üzerimde hafif bir örtü, sadece temasım kadar ılık.
Kendi yatağımda değilim.
Başımı kaldırmaya çalışıyorum, başarısız. Kesik nefesler.
Gözlerimi aralıyorum, çok ışık var, gözlerim kapanıyor, ben kapatmıyorum.
Yüzüstü yatıyorum.
Kabus mu gördüm. Olur bazen, karabasan basar gitmez dua edene kadar. Dua ettiğimi hatırlamıyorum, sızmış olmalıyım.Nerdeyim ben?
Başımı sola çevirip gözlerimi aralamaya çalışıyorum.neden bu kadar ışık var? Yastığım ıslak, soğuk. ağzımda metal tadı. Başımı hafifçe doğrultabiliyorum. Gözlerim aralık, yoğun ışığa direniyor. Kasıklarım çok acıyor, orası da ıslak, soğuk.
Yastığımda kan var, krem rengi çarşafta, bedenimi yukarı itiyorum, kollarım titremeye başlıyor, bacaklarıma doğru bakıyorum, çarşaf kan gölü. başım çatlıyor. Kollarım halsiz, bedenimin üzerine yığılıyorum.Ağlamak üzereyim, inliyorum hafiften, ağlayamıyorum.
Ne kadar zaman geçti bilemiyorum.
Çarşaf ıslak, soğuk yerlerine dokunmadan yatakta doğrulmaya çalışıyorum, Çok yavaş, çok ağrım var, korkuyorum, nerdeyim?
Daha derin nefesler alıyorum. Gücüm tükenmiş ama kendimi toplamam lazım. Biraz su olsa…
Yere bastım, taş; soğuk,kuru, etrafıma bakıyorum. Örtüyü bedenime sarıyorum. Saçlarım dağınık, terden yapışmış, ıslak. bedenim soğuk. Kanama yeni durmuş.Saf ışıktan küçük bir odadayım. Cam yok. Demir krem rengi kapınn küçücük aralığından hava geliyor olmalı. Etrafa bakıyorum. Bir sedye var, karton bir kutu, gerisi boşluk.
Kapıya doğru yürüyorum, soğuk zemin içimi titretiyor. Canım yanıyor. Zorla kapıya ulaştım. Sesleniyorum dışarıya. Sesim cılız. Gür olsa da fark etmez ki nefesim kapıya çarpıyor, soğuyup yüzüme vuruyor.
Yere yığılıyorum.
Dizlerime sarılıyorum.
Ağlıyorum.
Burada olmayı hak etmek için ne yaptım?
Dilek GÜLCÜ
0 Yorum