Güneş


Bazen en yakınındaki en uzak gibi gelir sana ama unutma!
Güneş de uzaktır ama ısısını hissedersin tüm varlığında.

Bazen senin en yakınında olan kişi sana en uzaktır. Yaklaşmanı istediği için uzaktır aslında insan. Fark et. Senden uzaklaşır ki sen ona daha çok yaklaşabilesin diye. Onu görmeni istiyordur. Fark edilmektir amacı belki de. Güneş de öyle değil midir? Bir düşünsene. Ne kadar uzak olsa da sana, sıcaklığını tüm bedeninde hissettirir… Varlığı yeter… Hayatında bir kere ısıtmıştır seni artık varlığını bilirsin.  Bazen bulutlar kaplasa da yüreğini bulutların arkasında seni beklediğini bilirsin. Bilirsin işte oradadır. Hep vardır ve var olacaktır. Lütfen onu gör! Şimdi aranızda bulutlar olsa da sımsıcak güneşiyle hep seni beklediğini bil. Onunla en dolu geçen yazlarınızı düşün pırıl pırıl duyguların aydınlığında. Onun kalbinde soba yaktığı zamanları… Sobanın üzerinde pişirip afiyetle yediğiniz lezzetli kestaneleri…

Herkesin bir güneşi vardır unutma. Onu tanıdığı anda ve onu düşündüğünde içini sımsıcak saran. Bazen iliklerine kadar üşütse de seni, her kışın sonu bahardır, unutma! Senin güneşin de orada, tam yanı başında… Belki bir duvar arkasında… Belki bir telefon kadar yakınında… Belki sana sırtı dönük uykusunda ama aslında… Her zaman, en yakınında… Onu bulmak zor; kaybetmek ise çok kolaydır. O yüzden kendi güneşine bak! İçini ısıtan güneşine, iyi bak! Gözlük takma. Bırak, güneşin hareleri göz kenarlarından aksın çizgi çizgi. Gurur duy, ondan gelen her çizgiyle. Bulutların oyununa, sahte gözyaşlarına inanma,  biraz ağlayıp biraz ağlatıp gidecek hepsi… Güneşinin değerini daha iyi bilmen için var olduklarını unutma!        

Güneş’in cinsiyeti yoktur aslında. Hayat arkadaşın, sevgilin, dostun, annen, baban, kardeşin veya öğretmenin bile olabilir. Hayat yoluna ışık tutan herkes, senin güneşindir aslında. Bazen de kimse olmadığında güneşin kendi içindedir. İçten ısıtırsın kendini ve kendi yolunu aydınlatırsın. Hedefler koyar, hedefe doğru koşarsın… Bazen düşersin dizlerin kanar, kabuk bağlar. Tam iyileşecekken kabuğu tekrar kanatırsın ama yavaşlasan da durmazsın. Bazen de… Başkasının güneşi olursun… Sende ısınır sende aydınlanır tüm yolları…

Hangisi daha iyi sence? Senin güneş olman mı yoksa onun güneş olması mı? 

Güneşime…


Like it? Share with your friends!

Aslı Gökmen
“İnsan, kalbinde yaşadıklarını bir kitap gibi gözlerinde taşır ve bir insanı tanımak, kitabını okumak ile başlar.” Türkçe öğretmeni ve yazarımsı.

2 Yorum

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

  1. Çok umut verici bir yazı tebrik ediyorum 👍🌹hani soruyla bitirmissiniz ya ben birilerinin güneşi olurken biri de benim güneşim olsun isterdim ben 🎈

    1. Çok teşekkür ederim. Belki de o güneş yanı başınızda ve siz ışığına gözlükle baktığınız için göremiyorsunuz… Gözlüğümüzü çıkarıp Etrafımızdaki insanlara daha dikkatli bakarsak belki de gözlerimizi kamaştran ışığı fark edeceğiz… 🙏🏻💐😇🌝 Yazılarınız ile bence siz zaten güneşsiniz☀️🌞