Ey gülüşlerine gönül verdiğim deli,
Sen hep kal olur mu?
Bir hıçkırık gibi nefesimi kestiren yokluğun varlığınla durulmuşken,
Sen, canı veren emanetini alana kadar kal olur mu?
Ey yüreğine hasretimi sardığım gönül demim,
Gitme aklım sende kalır.
Hep kal ki iki bedende bir aşk olabilelim.
Varlığın sarmışken sana ait olan yüreğimi.
Yüreğim mutlulukla dolmuşken gelişinle.
Aşkın badesi gülüşün gibi ab ı hayat olmuşken bu cana
Sen, sen ey özgürlüğüm hep kal olur mu?
Bak geleceğini hissederek açtı aşkımız,
Sessizliğiyle dört mevsim geçiren aşkımız bak gelişinle nasılda coştu.
Asi bir rüzgâr gibi ıssızlaşan aşkın yüreği, gelişini hisseder gibi nasılda cana can oldu.
Duy beni sevdasına ömrümü adadığım deli
Duy da ömrümün geri kalanı gülüşünle var olsun.
Deli deliyi bulurmuş ya hani
Ben deli, sen deli
Duy beni ey gönlü güzel sevgili
Sen hep gözlerimin daldığı yerde olmuşken,
Hep gözlerinin baktığı yerde olayım.
Sen ey papatya kokulu sevdiğim, sen hep kal benimle.
Gitmelerin gitsin bizden.
Gelişin bahar sevinci, gidişin ölüm müebbetti.
Bir müebbetlik olacaksa gönülde
Sen ve ben iken ikimiz, bir ömür müebbet olalım bize
Bakma şarkılara, yazılan şiirlere.
Bakma umutsuzluk adına aşka atılan iftiralara,
Asla yüzsüzlük değildir sevdalar.
Ey ömrümün tüm sevinci sen hep kal olur mu?
Aşka bıçak bileyen ruhsuzlara kurban olmasın sevdamız,
Sen hep kal.
Geçmişte enkazda da kalsa yüreğin aşk mevsimi.
Yeni bir fay hattı döşeyelim umutlarımıza.
Öyle dirayetli, öyle güçlü yapalım ki aşkın binalarını,
En şiddetli depremler bile bir milim sarsamasın aşkın ebediyetini.
Sen ey gelişinle tükenen yıllarıma beş bin fersahtan hayat olan sevgili.
Sen hep kal ki en çıkmazda yolum olan yüreğin sedamızla bir ömür var olsun.
Sen ey deli sevdam sen hep kal ki,
Aşkımız ile ömür boyu hep iki bedende tek bir yürek olabilelim.
Sen hep kal ömür demim, sen hep kal.
0 Yorum