Uzanmak istiyorum gökyüzünün ellerine.
Sığınıp bulutlara, bürünmek istiyorum,
Bir zerre yağmur tanesinin gölgesine.
Kendi büyüklüğümün nefesinde var olmak,
Umudumca yaşamak istiyorum.
Püskürtmek istiyorum ardım sıra gelen gölgeleri.
Berikinin gizemi, ötekinin kaygıları bunlardan bana ne.
Ben var oluşumdaki gizemi çözmek istiyorum.
Yaktı mı en can alıcı yerimden, dost dediğimin bir kıvılcımı.
Şimşekler çakmak istiyorum gül sandığımın üstüne.
Olmuyor bende biliyorum,
Yine de canımı yakanın daha çok canını yakmak istiyorum.
Ama onlar gibi olamıyorum işte.
O yüzden uzanmak istiyorum gökyüzünün ellerine.
Sığınıp bulutlara, bürünmek istiyorum,
Bir zerre yağmur tanesinin gölgesine.
Bir fidan oluşum geliyor aklıma toprağın bağrında,
Eğilip bükülmeden büyüyüm istiyorum.
Kendi ellerimle uzanayım göğün gözyaşlarına,
Kimseye el açmadan, kendi suyumu kendim dökeyim toprağıma.
Yeşerip hayalin güneşiyle, bir çınar olayım umudun coğrafyasında.
Ömrümü dökeyim en kaynar yerinden düne,
Yanmadan yaşayım yarınları kalan ömrümde.
Bırakın bari ben, ben kalayım şu yaşanılmayası düzende.
Ama olmuyor işte.
İşte o yüzden uzanmak istiyorum gökyüzünün ellerine.
Sığınıp bulutlara, bürünmek istiyorum,
Bir zerre yağmur tanesinin gölgesine.
Olmadı bir çiğ tanesi olayım diyorum, yağmurların bünyesinde.
Yaşayacaksam kendi yağımda kavrulayım,
Düşeceksem en derin okyanuslara düşeyim istiyorum.
Uzanmak istiyorum gökyüzünün ellerine.
Sığınıp bulutlara, bürünmek istiyorum,
Bir zerre yağmur tanesinin gölgesine.
Ve hayatı yaşamımla yaşanılası kılmak istiyorum.
Anlayana, en çokta beni tanıyana.
0 Yorum