Bir Varmış Bir Yokmuş


Bir varmış bir yokmuş, eski zamanların birinde bir derviş yaşarmış. Bazen gözleri ufuk çizgisinde uzaklara dalıp gidermiş. Çevresindekiler ne dese ne yapsalar ulaşamazlarmış öyle zamanlarda.

Bazen de öyle sözler edermiş ki şaşıp kalırlarmış. Konuyla ilgisiz gibi görünürken birden can evinden vururmuş dinleyenleri. Sonra da sessizce kalkıp uzaklaşırmış.

Ne zaman ne yapacağı kestirilemeyen ama varlığından huzur duyulan bu adam gün gelmiş ortalıklarda görünmez olmuş. Ahali merak etmiş, dört bir yana haber salıp aramaya başlamışlar.

Haftalar sonra bir dağın tepesindeki bir zatı ona benzetmişler, elçi göndermeye karar vermişler. Yanına gidenler zayıfladığını fark etmişler önce, ama yüzüne bakınca yüzündeki nuru görmemek imkansızmış. Buyur etmiş gelenleri, hal hatır sorduktan sonra başlamışlar sohbete. Eli dünya nimetleri ile meşgul olduğunda yüreğini Yaradan’a açmakta zorlandığı için bu kaçışlara ihtiyacı olduğunu, bu zamanlarda ruhunun şarj olup adeta yeniden doğduğunu anlatmış.

Tepeden baktığında dünyanın ne kadar küçük göründüğünü, dünya sahnesindeki her bir rolün diğeri ile ne kadar yakından alakalı olduğunu, büyük resme bakınca her şeyin bambaşka göründüğünü anlatmış onlara, velhasıl-ı kelam yaşamanın zor zanaat olduğunu…

Kimileri dinlediklerini bir yerlere oturtmuşlar kafalarında, kimileri de masal dinler gibi dinlemiş kendisini anlamına vakıf olamadan.

Aslında kolay mı öyle kim meczup, kim akılı karar verebilmek…

İnsan hele bir sorgulamaya başlasın, ne kadar yüzme bilirse bilsin boğulacağını düşünür bazen sığ olduğunu bildiği denizlerde bile…

Mevlana’nın bir sözü vardı: ‘’Herkes kendi kabı kadar faydalanırmış okyanustan.‘’

Arzu AYMAN


Like it? Share with your friends!

Arzu Ayman
Marmara Üniversitesi PDR mezunuyum. Yazmak benim için yaşam tarzım diyebilirim. Ögrendiklerim ve hissettiklerimle yüreklere dokunabilirsem ne mutlu bana...

4 Yorum

Yanıtı iptal et

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

  1. Arzucum bazen dağlar bazen yüce gönüllü insanlar temizler bizi. Ne güzel olmuş kalemine sağlık canım Sevgiler

  2. İnsan okurken kendini bulmadan edemiyor. Güzel bir hatırlatmayla insanı sorgulatan kaleminize sağlık