Rızık Dostla Güzeldir


Yağmur rüzgarla boğuşurken yine çıktım yola. Rızık peşinde koşmak, kuşlar ve solucanlar ile ortak özelliğimdi. Yağmurda yürümeyi tercih ettim bu sefer çünkü bastırsın istedim içimde kaynayan öfkemi; duymamaya karşı olan öfkemi. Ses nedir bilmedim. Bu yüzden uzuvlarımın varlığına, gözlerimin varlığına şükrettim. Ve yine başladım ekmeğimin davasına. İnsanları duymak için yüzlerine bakmak aslında yeterliymiş. Bunu da çöpten çürük elmayı çıkarırken beni gören yaşlı amcanın çatık kaşları öğretti. “Neden?” sorusunu sormadan ön yargıyla kalemi kırmak çok rastlanır bir durum oldu çevremde. Dediklerini anlamadan tiksintilerini yüzüne haykırırlar. Yine de şükredebilmek, buymuş işte imtihan. Emanet öfkemi alıp giderken yine bir çöplüğe, yanımda beni takip eden dostun varlığından sonradan haberdar oldum. Kokuma gelmiş. Çürük elma, küflü ekmek ve çöp kokuyorsanız eğer, kedilerin arkadaşı olabiliyor muşsunuz. Yalnız bu dostun farkı göz bebeklerine baktığımda kendimi göremememdi. Sen de benim gibi eksiksin dedim ona. Çöpten çıkardığım tavuk kemiğini sıyırdık beraber ve dost olduk böylece. Zaten cahil, bütünü yarımdan çok zannedermiş. Ama avam kamarasına göre cahil yine cahil kalırmış. Olsun kumaşı olmayan soframıza az ekmek, az gıybet. En azından dilimiz doymasın haramla. Neyse, Âşık koydum adını dostumun. Âşık Veysel gibi âmâ ve candan. Hiç bırakmadı beni, sevdi. Mide kadar ruh da açmış sevgiye de o aşımı kaynattı. Bir kör bir âmâ elma olduk da kendini tam zannedenler çürük çıktı dünya pazarında. 

Bir nefes çektik can ile

Muallim de kara tahta, elinde kör tebeşir

Dilsiz ve masum, olamadı senden diye

Hep mi oynanır kürkler içinde sefil?

Siz yukarıdakiler, patiler çekmez dört çekeri

Korkulu rüyasıyken sivri dişler, fakiri görüp salyalanır her bir beşer

Dilsizin dili sağır mı etti sizi?

Yoksa kınanız mı battı aciz kibrinize

Adalet yoksa da bu dünyada

Hesap, fincanınızdaki falınızda mı çıkacak sanırsın?

Müjde size vahşiler

Deftere kabaran çok

Sağır, dilsiz Âşık’tan ne istediniz?


Like it? Share with your friends!

Batuhan Ulaş
Çankaya Üniversitesi Hukuk Fakültesinden mezun olup şu an avukat olarak çalışıyorum. Mesleğimden ziyade edebiyata daha meraklıyım. Edebiyatın insanı insan yapan değerlerden biri olduğunu düşündüğüm için bu sitedeyim.

1 Yorum

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir