En Azından


Bu kadar anarken ben seni,
İçinde bir şeyler titremiş olmalı
En azından kulakların çınlamış, ya da
Çekilirmiş gibi gizden bir iple,
Beni sevmiş olmalısın
Kanın kaynamıştır yani, en azından

En az bir yanın beni sevmek zorunda
Bana ait olduğunu bilmek gibi bir sevmek
Benim gözlerimi arar gibi üstünde
Ya da hissetmek gibi
Küçük, basit, sade; mutluluk gibi
Beni görünce gülümsemeni sağlayan bir şey
Tamamen saf belki de içgüdü
Ama biz sevmek diyelim
Çünkü demezsek, nazarım değer sana
Ve sen hiç duymamış olursun adımı


Like it? Share with your friends!

Betül Nisa Genç
İstanbul Atatürk Fen Lisesi mezunuyum. Marmara üniversitesinde tıp okuyorum. Tam bir insan olabilmek ve insanı anlayabilmek için yazıyorum.

0 Yorum

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir