Süt dişlerimin yasını tutmama izin vermiyor zaman
Yavaş yavaş görünür oluyor içimdeki azılı hicran
Ruhumu acıtmadan veda etmem gerek kendime
Kaç mevsim daha geçecek defin iznimin verilmesine?
Bazen sadece dalarsın, gidemezsin kendi peşinden
Çocukluğum büyüktü, hayatın içindeydi zaten
Rahat bırakmazsın onu, olay bitmiştir dersin sessizce
Çocukluğum ölünce, kendimi içime gömdüm gizlice…
Ahmet hoca ;
Şiiriniz
geçmiş ve gelecek arası naif bir çizgide …. çok manidar .
Tebrikler
Çok teşekkür ederim Nalan Hanım.
Çocukluğum ölünce kendimi içime gömdüm gizlice; kendi çocukluğumu gördüm. Çok güzel kaleminize sağlık olsun. Tebrikler
Çok güzel
Aydan Hanım, Batuhan Bey, değerli yorumlarınız için çok teşekkür ederim.