Sahi, dünya neden yuvarlak?
Gittiğimizi sandığımız, aslında her seferinde
Başladığımız noktaya geri döndüğümüzü, anlamamız için mi?
Oysa, başımızı yukarılara kaldırsak bir an
Dünya telaşesiyle; Nefes nefese koşmak yerine
Zıplasak!
Daha yukarı, daha da yukarı
Bir yıldıza tutunsak, oradan bir diğerine
Sonra aya, daha sonra güneşe
İşte! Aradığın sıcaklık seni ısıtan
Sonra; Oradan dünyaya baksan, şaşırsan küçüklüğüne
Oysa yakındayken, ne kadar büyütmüşsün gözünde
Bir ona baksan, sonra bir de yıldızlara, aya ve güneşe
Tekrar dünyaya insen bile, her canın istediğinde
Zıplarsın
Çıkarsın yıldızlara, aya ve güneşe
Sonra inersin yine
Yüzünde, insanların anlam veremediği bir gülümseme
Hep bir huzur, sıcaklık haliyle
Nesrin ŞEŞEN
Tasavvufi bir boyuttan zaman ve mekân yolculuğu olmuş. Devamını bekleriz. Anlayana önemli ipuçları var.